کد مطلب:113817 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:135
مباحث عقیدتی و اخلاقی را با ارزیابی در پیرامون یكی از پدیده ها آغاز می كنند از یك گل و زیبائی یك پرنده، از آسمان و زیبائی های آن شروع [صفحه 101] می كنند و پس از ایجاد زمینه های مناسب و آمادگی فكری، بحثی را متناسب با آن مطرح می فرمایند بگونه ای كه برای شنونده قابل شناخت باشد و بتواند با سرمایه ی عقل و فكر خدا دادی، خود به ارزیابی و نتیجه گیری بپردازد. و در پایان این شیوه ی آموزشی، اهداف عقیدتی را بگونه ای زیبا و قابل فهم و درك عموم به اثبات می رساند كه مراحل آن به شرح زیر است: اول- بحث را از یك پدیده ی شگفت آغاز می فرماید دوم- و در تداوم بحث، زیبائی ها و شگفتی های آن پدیده ها را بخوبی بیان كرده دل ها را متوجه عظمت نظام آفرینش می كند. سوم- در پایان عقل ها را به نتیجه گیری درست فرامی خواند و اهداف آموزشی را به اثبات می رساند.
یكی از روش ها و طرح های آموزشی كه مورد توجه امام علی (ع) در نهج البلاغه می باشد طرح «خلقت نگری» است در این شیوه ی آموزشی، امام (ع) انواع مخلوقات و پدیده های زیبا و شگفت آفرینش را مطرح و مورد بحث و بررسی قرار می دهند.
صفحه 101.